باکس هارد

باکس هارد چیست؟

رابط های هارد دیسک رابط هارد دیسک یکی از چندین فناوری استاندارد است که برای اتصال هارد دیسک به رایانه استفاده
می شود تا دستگاه بتواند به داده های ذخیره شده روی هارد دیسک دسترسی پیدا کند. رابط مورد استفاده توسط یک هارد
دیسک به عنوان یک کانال ارتباطی عمل می کند و به داده ها اجازه می دهد بین کامپیوتر و هارد دیسک جریان
یابد. در طول سال ها، تعدادی رابط مختلف توسعه داده شده است که به هارد دیسک اجازه می دهد به یک کنترل
کننده دیسک متصل شود که معمولاً مستقیماً روی مادربرد رایانه نصب می شود.
رایج ترین رابط های هارد دیسک عبارتند از:

IDE/EIDE/ATA

▪SATA

▪SCSI

▪USB

▪Fibre Channel

IDE/EIDE/ATA

IDE مخفف Integrated Drive Electronics و EIDE مخفف Enhanced IDE است. Integrated Drive Electronics به این دلیل نامگذاری شده است که کنترل کننده دیسک در برد منطقی درایو دیسک تعبیه شده یا با آن یکپارچه شده است. همچنین به آن پیوست فناوری پیشرفته (ATA)، استاندارد موسسه استاندارد ملی آمریکا (ANSI) نیز گفته می شود. تقریباً تمام مادربردهای رایانه شخصی مدرن دارای دو کانکتور EIDE هستند. حداکثر دو دستگاه ATA (دیسک سخت یا درایو CD-ROM) را می توان به هر کانکتور، در یک پیکربندی master/slave متصل کرد. یک درایو به‌عنوان «مستر» عمل می‌کند، که ابتدا به پروب‌ها یا سیگنال‌های روی وقفه پاسخ می‌دهد (سیگنالی از یک دستگاه یا برنامه به سیستم عامل که باعث می‌شود سیستم‌عامل برای تعیین تکلیف بعدی برای مدت کوتاهی متوقف شود) که با آن به اشتراک گذاشته می‌شود. درایو دیگر، “slave” که کابل مشابهی دارد. تنظیمات قابل تنظیم توسط کاربر روی درایوها تعیین می کند که کدام به عنوان master و کدام به عنوان Slave عمل می کند. اکثر درایوها دارای سه تنظیمات هستند: Master، Slave و Cable-Controlled. اگر دومی برای هر دو درایو انتخاب شود، اولین درایو در زنجیره، درایو اصلی خواهد بود.